دراپینگ و تیلورینگ دو شیوه تهیه پوشاک است. متن پیش رو به تفاوت این دو نوع پوشش می پردازد.
یکی از نکات مهم در مطالعه و شناخت پوشاک، پرداختن به عناوین دقیق مرتبط با آن است. هر یک از کلماتِ فوق بیانگر نوعی از انواع تهیه پوشاک است. بعضا این دو اصطلاح در زبان فارسی به اشتباه یکی انگاشته شده اند. و یا با تعریف درستی از آن در پوشش مواجه نمی شویم.
چه زمانی از اصطلاح دراپینگ(draping) برای لباس استفاده می شود؟
اصطلاح دراپینگ(draping) مخصوصِ پوشیدنی هاییست که با حداقلِ دوخت، دورِ بدن پیچیده می شوند. در این شیوه، نگهداشتنِ پوشش روی بدن از طریق گیره، گره و یا کمربند صورت میگیرد.
چه زمانی از اصطلاح تیلورینگ(tailoring) برای لباس استفاده می شود؟
اصطلاح تیلورینگ(tailoring) در فارسی به معنای خیاطی ست. گاها خیاطی پیشرفته نیز ترجمه شده است. ازاینرو پوششی که از طریق اندازه گیری، برش و دوخت تهیه شود در حیطه tailoring قرار می گیرد.
تفاوتِ میان دراپینگ و تیلورینگ در چیست؟
دراپینگ(draping) به طور کلی به چین ها و شکل طبیعی بدن، متکی است. این نوع از پوشش با تکیه بر خصایص اندامی به جلوه آنچه هست می پردازد. در حالی که تیلورینگ(tailoring) اغلب با تحمیل یک ایده آلِ قابل قبول به دنبالِ نشان دادنِ بهترین حالت در فرد است. خیاطی اغلب به تنظیم قوانینی متکیست که معمولاً به عنوان الگو و اصول اولیه شناخته می شود. در واقع این شیوه بر طرحی دو بعدی و روی کاغذ مبتنیست. این خود می تواند محدودیتی در مسیر خلاقیت فردِ پوشنده قرار گیرد به طوریکه در هنگام پوشش منفعل بوده و تابعی از سلیقه طراح است. این در حالیست که در شیوه دراپینگ پوشنده آزاد است تا به مقتضی زمان و مکان چین های موجود در پارچه را تغییر دهد.
پیشینه تاریخی دراپینگ و تیلورینگ
هنر دراپینگ(draping) به 3500 سال قبل از میلاد برمی گردد. همزمان با تمدن بین النهرین و مصر باستان. مُد در یونان نیز به پیروی از این شیوه ادامه داد. لباس های یونانی همچون chiton، peplos، chlamys و himation از این دسته اند. اتروسک ها و رومیان باستان نیز این شیوه را با استفاده از پوششی به نام توگا ادامه دادند. توگا متشکل از پارچه ای طویل بود که دور بدن با ایجاد پیلی هایی پیچیده می شد.
هنر تیلورینگ(tailoring) نیز پیشینه ای مشابه دراپینگ دارد. یعنی از زمانی که بشر به برش و دوخت پوست حیوانات دست یافت. اما درخشش این شیوه در طول تاریخ متعلق به سده های میانه است. منظور از سده های میانه عصر گوتیک است. این دوره هم زمان با مُدشدن سیلوئت های مثلثی است. این فرم با اندام طبیعی تفاوت فاحشی داشت. از اینرو به کمک روش تیلورینگ طراحان موفق به تحقق این سیلوئت گردیدند.
نتیجه گیری
پوشاک به دو نوع دراپینگ و تیلورینگ تقسیم می شود. این دو نوع به شیوه تهیه پوشاک مربوطند. در هنگام ترجمه این واژگان اغلب یکسان در نظر گرفته شدند. از اینرو مشکل بدفهمی ایجاد شده است.
اگرچه تفاوت های موجود نسبی بوده. و گاه در شیوه دراپینگ نیز الگوسازی به کار می رود. لیکن همواره دراپینگ بر اساس چین های آزاد روی مانکن شکل گرفته است. در حالی که در شیوه تیلورینگ، مراحل کار بعد از اندازه گیری اغلب بر روی کاغذ پیش می رود. از اینرو تفاوت های موجود میان این دو نوع بررسی گردید. چنانکه دراپینگ به عنوان پوششی با حداقل برش و دوخت معرفی شد. و در نقطه مقابل تیلورینگ قرار گرفت که شیوه ای مبتنی بر سایزبندی، برش و الگو است.
