پارچه کتان در زندگی مصریان جایگاه ویژه ای داشته است و به واسطه تقدس آن در در برگزاری مراسم و آیین های بعد از مرگِ آنان نیز بکار می رفته است.

تصاویر زیادی همچون تصویر زیر به ثبت فعالیت­های مرتبط با پارچه بافی مردمان مصر پرداخته است. این تصاویر نشان از جایگاه پارچه بافی در جنبه های گوناگون زندگی مصریان از جمله اقتصاد و مذهب داشته است به طوریکه پارچه ها بخصوص پارچه کتان برای مصریان جنبه تقدس یافته و در برگزاری مراسم و آیین های بعد از مرگِ آنان بکار میرفته است.

جایگاه اقتصادی-اجتماعی پارچه کتان در زندگی مردم

ملحفه، وسایل و پارچه بادبان از کتان ساخته می شد و انواع گونی و کیف. طنابِ کتان را به تورهای حمل کوزه سرامیکی بسته یا برای صید ماهی و پرنده استفاده می کردند. مصری ها برای شکار پرندگان و حیوانات کوچک قلاب کتانی درست می کردند.

الیاف کتان به مانند طناب تنومندی بود، که از صدها نخ ساخته شده؛ و هر کدام این نخ ها به صورت جداگانه پیچ خورده است.

از کتان حتی در دندانپزشکی استفاده می شد – مومیایی مربوط به دوره بطلمیوسی در چند قرن گذشته قبل از میلاد نشان میدهد که یک دندانپزشک مصرِ باستان حفره ناشی از پوسیدگی بین دو دندانِ بیمار را با پارچه ای کتانی احتمالا آغشته به مُسکن پر نموده است.

گویا پارچه قرمز کتانی نیز در زندگی اقتصادی به عنوان دستمزد کارگران به حساب می آمده است، همانطور که در بسیاری از متون مقبره بیان شده که صاحب آرامگاه پارچه مذکور را به عنوان پاداش بین کارگران خود توزیع می کند.

جایگاه مذهبی کتان در زندگی مردم

پارچه های های یافت شده از مقابر نمایانگر جایگاه کتان در باورهای مذهبی مردمان مصر است.

به عنوان مثال: مقبره یک زن نسبتاً مرفه که حدود 1500 سال قبل از میلاد زندگی می کرد. سه صندوقچه داشت که دارای 76 ورق پارچه کتانی بود، حداقل طول این پارچه ها 4 متر بود و به 16 متر میرسد. این مجموعه پارچه میتواند به مانند تشکی آسایش متوفی را در جهان پس از مرگ تامین نماید.

این نوع پارچه به طور خاص برای مراسم تشییع جنازه به عنوان بسته بندی و بند برای مومیایی کردن نیز استفاده داشته است.

پارچه فوق همچنین به عنوان لباس صالحین در برخی از مراسم مذهبی، یا در مراسم جادویی که برای متوفی انجام می شد، استفاده می گردید.

پارچه کتان با برخی از خدایان تمدن مصر نیز مرتبط بوده است. خدای مصر باستان نیس با پارچه کتانی قرمز مرتبط بود و حتی عنوان “بانوی کتان قرمز” را نیز بر خود داشت. این پارچه همچنین با خدایان رع، سِخمت  نیز همراه بود. همچنین به عنوان بسته بندی مومیایی ها، به عنوان یک روپوش مقدس و به عنوان پیشکش خدایان استفاده می شد.